«تشنگی آور به دست»

در تکّه‌يی از کارمينا بورانا (منظورِ من دستنوشتِ ميانسده‌ای‌ست، نه کانتاتِ کارل اُرف) آمده بود:

آب از آميزش {آميزشِ جنسی} بازمی‌دارد
امّا باکوس بس آسان‌اش می‌کند

فهميدنی بود اگر آمده بود که «آب به آميزش ياری نمی‌رساند» امّا نمی‌فهميدم که چرا بايد «بازدارنده» هم باشد. تا اينکه امشب شوپنهاؤر به ياری‌ام آمد و توضيحی به ذهن‌ام رسيد: رفعِ تشنگی، مثلِ رفعِ هر نيازِ ديگر، (از رنج) به ملال می‌آوردمان، و ملال (برخلافِ رنج) بازمی‌دارد از آميزش.

پی‌نوشت. اگر آب همان آب باشد که نوشند.