آينه، بگو.

پيرزنی گروتِسک می‌خوانندش، امّا به چشمِ من پيرزن نيست: پير۔نَر۔ماده‌يی‌ست، اَجَق‌وَجَقی، ناهموارانه خودآرا، با شاخه‌گلی در دست، که کوچک است، که، نگاه‌اش اگر کنی، هردم کوچکتر می‌شود، و ناپيداتر.

«اجق‌وجقی» می‌توانست برابرِ فارسی‌ی خوبی برای صفتِ گروتسک باشد.