ترادادانه [= به طورِ سنّتی]، شنودگارانِ کنسرت چهرهی رهبرِ ارکستر را هنگامِ اجرای موسيقی نمیديدهاند
(و نمیبينند). اين بايستی تصويرِ تاريک و چهبسا رازآميزی از توانهای او در ذهنِ
آنان پديد آورد. پس از ديدنِ ويديوی کنسرتی از شُلتی که در آن اُورتورهای واگنر را
اجرا میکرد، (دارم) فکر میکنم که ضبطهای تصويریی موسيقیی سمفُنيک در سدهی
اخير بايستی تا چه اندازه اين تصوير را ويران کرده باشند.
چيزهای تازهيی، البته، از پسِ اين ويرانی ساختهاند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر