۱۳۹۵/۰۸/۲۴

«زمان» در فارسی به معنای مرگ نيز هست. «کُشتنِ زمان» اينگونه معنايی کنايی به خود می‌گيرد. انگار کنيد که بطالت شيوه‌ی ناميرايان باشد، يا راهی به سوی ابديت.
در کتابِ جامعه می‌خوانم: «باطلِ اباطيل... يک طبقه می‌روند و طبقه‌ی ديگر می‌آيند و زمين تا به ابد پايدار می‌ماند.»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر